Stulejka jest schorzeniem wrodzonym lub nabytym, polegającym na zwężeniu ujścia napletka, które uniemożliwia (stulejka całkowita) lub utrudnia (stulejka częściowa) odprowadzenie napletka poza żołądź prącia zarówno we wzwodzie, jak i w stanie spoczynku. Za stulejkę uważa się również taki stan, w którym napletek udaje się odprowadzić do rowka zażołędnego, ale w trakcie erekcji powoduje to ucisk i ból.
Operacja obrzezania jest niewielkim zabiegiem urologicznym. Wykonywana jest przeważnie w znieczuleniu miejscowym, nasiękowym, podczas którego operator nakłuwa kilkakrotnie okolice podstawy prącia w celu podania znieczulenia. Następnie wycinany jest nadmiar napletka na wysokości rowka zażołędnego.
Standardowo stosuje się szwy wchłanialne, które rozpuszczają się i samoistnie wypadają po 3–4 tygodniach. Dzięki temu nie ma potrzeby ich usuwania. Czas operacji wynosi około 30 minut. Po zabiegu pacjent ma nałożony na prącie opatrunek, który w większości wypadków należy zmienić następnego dnia w godzinach popołudniowych. Zabieg nie jest zwykle związany z koniecznością hospitalizacji i w niedługim czasie po jego zakończeniu pacjent może wrócić do domu.
Zalecenia po zabiegu:
- utrzymywanie higieny operowanego miejsca (mycie wodą z mydłem 2x dziennie);
- po każdym myciu i wysuszeniu, należy na okolicę operowaną nałożyć cienką warstwę wazeliny przez 5-7 dni po zabiegu;
- kontrola urologiczna 3 tygodnie po zabiegu.
Informacje o powyższym schorzeniu urologicznym oraz jego leczeniu zostały oparte na dokumencie Polskiego Towarzystwa Urologicznego utworzonym przez zespół Kliniki Urologii i Onkologii Urologicznej PUM w Szczecinie pod redakcją dr. n. med. Piotra Petrasza oraz prof. Marcina Słojewskiego
